Blogs

Sinds m’n kindertijd zit er beweging in mijn hoofd. Veel ideeën, veel vragen, veel wil.

Geen makkelijke route, wél een hele rijke.

Ik leerde zelf te leren. Leerde te kijken, te voelen, te denken in verbanden.

Niet omdat het moest, maar omdat ik het niet níet kon doen.

Autodidact, met een neus voor wat klopt.

Vanaf mijn puberteit voelde ik: ik zie dingen die anderen missen.

Patronen. Blokkades. Wat onder woorden ligt.

Ik noem het aandacht. Niet als zachte vaardigheid, maar als strategisch instrument.

In die 30 jaar heb ik geleerd dat aandacht pas werkt als je ’m leert richten.

Niet alles hoeft aandacht.

Maar wat wél aandacht vraagt, moet het ook echt krijgen.

Ik heb alles verkocht: videobanden, akoestische oplossingen, software, ideeën.

Geen trucjes, geen scripts.

Wel weten wat je verkoopt, en vooral: voor wie.

Verkoop heeft me geleerd om te luisteren.

Om te spelen met tempo, woorden en timing.

En om altijd op zoek te gaan naar het echte verhaal onder de vraag.

In de jaren bij Humanitas trainde ik honderden mensen in online contact.

In gesprekken waarin je niks ziet. Geen gezichten, geen gebaren. Daar moet je scherper afstemmen dan ooit.

Oordelen parkeren. Luisteren tussen de regels.

De kern horen.

Deze periode heeft mijn visie op aandacht verdiept.

Wat daar ontstond, werd later mijn fundament.

Na een paar jaar freelancen ging ik volledig voor het ondernemerschap.

Geen plan. Wel visie.

En leerde onderweg hoe belangrijk het is om je eigen manier te vinden.

Niet harder werken, maar helderder kiezen.

Niet alles zelf doen, maar wel alles eigen maken.

Aandacht is ook hier de sleutel. Voor groei, voor rust, voor richting.